Xθες αποφάσισα να δω πάλι το "Μικρό Θέατρο", μου έτυχε μια παράσταση του συγκροτήματος Εncardia, με τραγούδι και χορό. Είχα να βρεθώ εκεί για πολλά χρόνια και τώρα ξεναγήθηκα από τον αυτόχθονα φίλο, δημοσιογράφο Βασίλη Καββαθά. Είναι σπουδαίο πράγμα να σου "δείχνουν". Δεν θα εύρισκα ποτέ μόνος τη μαγευτική παραλία "Γκλιάτη", π.χ., όπου περάσαμε το μεσημέρι κολυμπώντας, τρώγοντας μπροστά στη θάλασσα και συζητώντας.
Είχα γράψει για την έκπληξη από τη γνωριμία μου με το "Μικρό Θέατρο", λίγα χρόνια μετά την αποκάλυψή του, στο βιβλίο μου "Οι κουρτίνες του Γκαριμπάλnτι" (Νεφέλη, 2000). Το κείμενο εκείνο, που αναρτώ εδώ, θα γίνει εισαγωγή, κάτι σαν εκτεταμένο μότο, σε έναν ογκώδη τόμο που αφορά την Επίδαυρο, με διάφορα ιστορικά ντοκουμέντα της περιοχής, θεατρικά κυρίως. Θα αναρτήσω σε λίγο μερικές εικόνες από το μεσημέρι της χθεσινής Παρασκευής.
Είχα γράψει για την έκπληξη από τη γνωριμία μου με το "Μικρό Θέατρο", λίγα χρόνια μετά την αποκάλυψή του, στο βιβλίο μου "Οι κουρτίνες του Γκαριμπάλnτι" (Νεφέλη, 2000). Το κείμενο εκείνο, που αναρτώ εδώ, θα γίνει εισαγωγή, κάτι σαν εκτεταμένο μότο, σε έναν ογκώδη τόμο που αφορά την Επίδαυρο, με διάφορα ιστορικά ντοκουμέντα της περιοχής, θεατρικά κυρίως. Θα αναρτήσω σε λίγο μερικές εικόνες από το μεσημέρι της χθεσινής Παρασκευής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου