Μάρμαρο χλιαρό απέναντι στη δύση.
Απόγευμα που υπήρξε πάλι πριν,
κι αμφέβαλλε το φως του όπως τώρα.
Πράξεις απ' την ίδια διάρκεια:
ξεχασμένο τζιτζίκι από τότε.
Μακρινό σκυλί σαν επανάληψη.
Δυο τρεις Αργείοι που καθυστέρησαν.
Είναι εννιά. Δεν έχουν σώμα πια
οι λόφοι.
Σκουραίνει η ταξιθέτρια
στο τελευταίο φως.
"Το δάνειο του χρόνου", Κέδρος, 1989.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου