Το χρώμα του γέλιου

τακτική δεκαπενθήμερη συνεργασία μου στο "Εθνος" του Σαββάτου (14.9.2013) http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=28326&subid=2&pubid=63887791

Μια απ' τις επαγγελίες που άκουσα με ενδιαφέρον σε δημοτικές εκλογές, ήταν η πρόθεση της Μπακογιάννη (2002) να χρωματίσει την όψη των πολυκατοικιών, που κάνουν την Αθήνα εκτός από άμορφη σύνθεση όγκων, άχρωμο και αδιάφορο σκηνικό.

Επιστροφή

Πρώτη μέρα σήμερα στο γραφείο του ΔΕΝΤΡΟΥ. Ο ΚΑΒΑΦΗΣ στον υπολογιστή περιμένει υπομονετικά απ' τον Ιούλιο να ταξιδέψει προς το νέο μας τυπογραφείο για εκτύπωση. Χαρτί εξωφύλλου και σώματος έχουν προηγηθεί και βρίσκονται εκεί. Στο Φαξ παρεγγελίες απ' το τέλος του Αυγούστου. Έντεκα αφιερώματα (από τον Καρυωτάκη και μετά) στην Ιπποκράτους 10. Το Αφιέρωμα στις Βιβλιοθήκες, παραγγελία από το χωριό Ελεούσα Ιωαννίνων. Το αφιέρωμα στον Καζαντζάκη, 2 αντίτυπα, στο Γύθειο. Ο Λειβαδίτης στη Γιωργιούπολη, στα Χανιά. Μικρές λεπτομέρειες μας ξαναβάζουν στο ρεύμα. Έτσι τελειώνει το καλοκαίρι, όχι με το φθινόπωρο και "με την πρώτη σταγόνα της βροχής", που πια μόνο στις μακάριες χώρες των δανειστών εμφανίζεται.

1

Κινηματογραφικός μεσοπόλεμος

 

Η τακτική δεκαπενθήμερη συνεργασία μου στο ΕΘΝΟΣ του Σαββάτου (31.8.'13). Δυστυχώς, στην ηλεκτρονική έκδοση πέρασαν όρθια οι τίτλοι των ταινιών και τα διαστήματα ανάμεσα στις παραγράφους δεν είναι στο σωστό σημείο.

ethnos.gr - ΑΝΤΙ-ΘΕΣΕΙΣ - Κινηματογραφικός μεσοπόλεμος

www.ethnos.gr

Μιλώντας για τον ολοκληρωτισμό στον Μεσοπόλεμο προαναγγείλαμε και μια αναφορά σ' αυτόν μέσω του σινεμά, που είδε συστηματικά την πολιτική συνείδηση μέσα από ποικίλες αφηγήσεις και διαθέσεις.

Mια παλιά Μόστρα

Επ' ευκαιρία της αφίσας και του εν προόδω ευρισκόμενου φεστιβάλ. Θυμάμαι το Σεπτέμβριο του 197; (Βενετία), να παρακολουθώ σε μια μισογεμάτη αίθουσα, στην Accademia, το "Θίασο". Χωρίς διάλειμμα. Όταν άναψαν τα φώτα του τέλους είχαμε μείνει δέκα. Κάποιος Ιταλός από δίπλα, που μας είχε ακούσει να μιλάμε, πλησίασε και ρώτησε: "Η παρέα της δεξιάς που τραγουδά, όταν φτάνει στο τέλος του δρόμου είναι πια σε άλλη εποχή;". Κατάλαβα πως η άγνοια της Ιστορίας (από τα τραγούδια του εμφυλίου στο ξαφνικό πέρασμα, στην ίδια σκηνή, στις εκλογές του '52 με τη νίκη του Παπάγου) ήταν εμπόδιο στην κατανόηση. Το ίδιο κι άλλα στοιχεία. Αδύνατο να γίνουν αντιληπτές οι λεπτομέρειες αν δεν ήξερες τα ιστορικά συμφαραζόμενα. Εν πάση περιπτώσει, να η λαβή να ξαναδώ το μείζον έργο του Αγγελόπουλου μετά; από τόσα χρόνια.