Ήμουν μαθητής στο γυμνάσιο της Τήνου,
όταν πολύ αργά κάποιο βράδυ έφτασε στο λιμάνι ένα πολεμικό του Βασιλικού
Ναυτικού. Παρέλαβαν τη γνωστή θαυματουργό εικόνα και την μετέφεραν, όπως
μάθαμε, στο δωμάτιο του ψυχορραγούντος Παύλου. Θυμάμαι το κλίμα της βραδιάς, τη
συγκίνηση απ' το ότι ο ανώτατος άρχων ή το περιβάλλον του συνδέθηκε εκείνη τη
στιγμή τόσο προσδιοριστικά με την μικρή και μίζερη επαρχία μας. Σήμερα,
ξαναέζησα εκείνα τα μακρινά, σχεδόν αμφίβολα απ' την απόσταση γεγονότα,
βλέποντας σε έναν σωρό από βιβλία, κατσαρολικά, ρούχα και χαρτιά το εντυπωσιακό
εξώφυλλο. Από πάνω του έπιναν μπύρες εύθυμοι τσιγγάνοι και ακούγονταν
ακατονόμαστες μουσικές. Η ιστορία, σκεπτόμουν, στη μνήμη μας (και όχι με την
επανάληψή της, όπως λένε συνήθως) κινδυνεύει να είναι μια χαριτωμένη παρωδία,
ένας κακός μίμος του αυθεντικού, ένα πραγματικό φάντασμα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου