Σάββατο 14 Ιανουαρίου 2012

Η επιστολή


           Λονδίνο, 3η Ιανουαρίου 2012. 

«Αγαπητοί φίλοι του ΔΕΝΤΡΟΥ, λόγω της προκεχωρημένης ηλικίας μου και της συνακόλουθης μειώσεως της αναγνωστικής ικανότητάς μου, φοβούμαι ότι κάθε νέο τεύχος του εξαίρετου περιοδικού σας (και παντός εντύπου, άλλωστε) συνιστά δια τα μάτια μου μικρόν αναγνωστικόν γολγοθά. Ήδη τα μισά τεύχη σας παραμένουν ουσιαστικά αδιάβαστα και ανεξερεύνητα. Με μεγάλην συνεπώς, λύπην, σας πληροφορώ ότι περαιτέρω αποστολή του περιοδικού σας καθίσταται πλέον, εκ των πραγμάτων, περισσή. Όλα αυτά τα χρόνια, η παραλαβή και η εξονυχιστική, θα έλεγα, ανάγνωσή του και περιπλάνηση στις σελίδες του μου έδιναν μεγάλη χαρά και, συχνότατα, αναγνωστικήν έξαρση. Με κρατούσαν κοινωνό του τι τεκταίνεται στη φιλολογική και λογοτεχνική σκηνή της Ελλάδος. Θα σας είμαι πάντοτε ευγνώμων και δια την ευγενή φιλοξενίαν που έχετε γενναιόδωρα προσφέρει στα πτωχικά, κατά καιρούς, κείμενά μου. Με φιλικότατους χαιρετισμούς.

Να διευκρινίσουμε ότι στα 34 χρόνια κυκλοφορίας του ΔΕΝΤΡΟΥ η παρούσα επιστολή δεν είναι η πιο ελεγειακή ειδοποίηση και παράκληση διακοπής της αποστολής του. Πριν από πολλά χρόνια κάποιος μας επέστρεψε την τελευταία αποστολή του τεύχους με το συγκλονιστικό σημείωμα ότι ο συνδρομητής-γιος του σκοτώθηκε σε τροχαίο. Σε έναν παλιό συνεργάτη μάθαμε ότι δεν πρέπει να ξαναστείλουμε τη συνδρομή του από τον ταχυδρομικό διανομέα της περιοχής, που φρόντισε να μας επιστραφεί ο φάκελλος με τη δειευκρινιστική φράση «Ο κύριος Α.Μ. απεβίωσε αιφνιδίως»


André Kertész | Champs Elysées, Paris, 1929