ΤΡΕΙΣ ΣΕΛΙΔΕΣ ΠΑΛΙΑΣ ΓΡΑΦΟΜΗΧΑΝΗΣ

Jean Lorrain

Σε κάθε μεταφορά υπάρχουν πράγματα που αποκαλύπτονται. Είναι σαν να μην υπήρχαν, διότι δεν τα θυμόμουν ή δεν τα ήξερα. Αυτή τη φορά, ανοίγοντας μια κούτα με αρχεία του ΔΕΝΤΡΟΥ, βρήκα τρείς συραμμένες σελίδες, γραμμένες με γραφομηχανή. Το χαρτί είναι πολύ παλιό. Πρόκειται για ένα διήγημα. Ο συγγραφέας ονομάζεται Ζαν Λορραίν (1855-1906). Είναι ερωτικό, "εποχής", με στοιχεία (του συρμού υποθέτω τότε) παραφυσικά. 

Ετοιμάζοντας για το προσεχές ΔΕΝΤΡΟ ένα αφιέρωμα στην Ερωτική Λογοτεχνία, σκέφτηκα, όταν το διάβασα, ότι θα μπορούσε να είναι μέρος της ύλης. Ποιος ήταν όμως ο μεταφραστής; Η γραφομηχανή (τα στοιχεία) μοιάζει με εκείνη του πατέρα μου, αλλά και του Γιώργου Καραβασίλη, μεταφραστή από τα γαλλικά. Το χαρτί μου θυμίζει κάποια παλιά κείμενα που έχω από τον δεύτερο, αλλά και κείμενα του αείμνηστου Α.Μ. ο οποίος μου έδινε συχνότατα να διαβάσω Γάλλους συγγραφείς.

Στο αίνιγμα έδωσαν απάντηση 4-5 διορθώσεις, που έχουν γίνει με bic. Πολύ μικρές, κυριολεκτικά ψείρες, αλλά αναγνωρίζω τα γράμματα του Γιώργου. Τα θυμάμαι τόσο καλά. Ανανεώνω, άλλωστε, συχνά στα μάτια μου την εικόνα τους, όταν βλέπω καμιά φορά τις αφιερώσεις, με τον γραφικό του χαρακτήρα τόσο αναγνωρίσιμο, στα βιβλία του. Θα το περιλάβουμε, λοιπόν. Τίτλος του είναι «Το βαλς της Ζιζέλ».

 To απρόοπτο εύρημα σε κουτί με παλιά ύλη του ΔΕΝΤΡΟΥ

Αναρωτιέμαι με την ευκαιρία αν είναι πολλά τα χαμένα ή διαφυγόντα κείμενα, που μ' αυτόν τον τρόπο δεν εμφανίστηκαν στις σελίδες του περιοδικού μας. Κι ακόμα: Πώς μπορώ να μάθω αν η συγκεκριμένη μετάφραση έχει εν τω μεταξύ δημοσιευτεί κάπου αλλού;