25η ΜΑΡΤΙΟΥ

Είναι παράξενο. Ενώ απ' τα οικογενειακά κειμήλια του '50-'60 αγνοούνται μαχαιροπίρουνα, φωτογραφίες, ακόμα και έπιπλα, βρήκα πριν από λίγα χρόνια, σε έναν φάκελο με οικογενειακή αλληλογραφία, αυτή τη χάρτινη σημαιούλα. Κυκλοφορούσε τότε με τη φωτογραφία του Παύλου και (απ' την πίσω πλευρά) της Φρειδερίκης. Τις κρατούσαν τα μικρά παιδιά στις μαθητικές και στρατιωτικές παρελάσεις ή ήταν αναρτημένες στον τοίχο του σχολείου, πλάι σε επιμήκεις χάρτινες επιφάνειες (λίγο μεγαλύτερες απ' τα σημερινά πωλητήρια), με τα σλόγκαν "Ζήτω η 25η Μαρτίου" και "Ελευθερία ή θάνατος". Η λαβή της δεν ήταν, όπως σήμερα, πλαστική, αλλά ένα λεπτότατο συρματάκι. Στοίχιζε 50 λεπτά της δραχμής, μπορούσες όμως να πάρεις και δύο μ' αυτό το ποσό.
Εδώ, στα χέρια μιας άσχετης φιγούρας, για να σκηνοθετηθούν "εικαστικότερα" οι ευχές μου. Και του χρόνου.