Παίρνω απ' το προφίλ του εκδότη μου και αναρτώ το σκεπτικό για τη
βράβευση των "Σκύλων", ως κείμενο κριτικά δημιουργικό. Αυτός που το
έγραψε έχει μιλήσει με το περιεχόμενο και αυτά που λέει είναι οργανωμένα
με ακρίβεια που εγώ θα δυσκολευόμουν να πετύχω. Παράδειγμα: "[...] Με
αφορμή κάποιο γεγονός, προσωπικές μνήμες ή την ενατένιση ενός έργου
τέχνης, αναπτύσσονται σκέψεις ανάμεσα στη μυθοπλασία και στο δοκίμιο.
[...] Ο συγγραφέας, προσεγγίζοντας το θέμα του με ειρωνεία, με αυτοσαρκασμό αλλά και με τρυφερότητα, στοχάζεται πάνω στο εφήμερο, στην έννοια του χρόνου, στην αθανασία."[...]
Αν θες να πεις με δυο λόγια και χωρίς εξάρσεις τι είναι ένας γραπτός κόσμος έτσι τον περιγράφεις.
Αν θες να πεις με δυο λόγια και χωρίς εξάρσεις τι είναι ένας γραπτός κόσμος έτσι τον περιγράφεις.
Το σκεπτικό της κριτικής επιτροπής για τη βράβευση του βιβλίου του
Κώστα Μαυρουδή «Η αθανασία των σκύλων» με το Κρατικό Βραβείο
Διηγήματος-Νουβέλας:
"Στην κατηγορία Διήγημα - Νουβέλα πλειοψήφησε το βιβλίο «Η αθανασία των σκύλων» του Κώστα Μαυρουδή (εκδόσεις Πόλις). Οι 70 σύντομες ιστορίες που απαρτίζουν το βιβλίο χαρακτηρίζονται από μια ποιητική γραφή που διαθέτει πυκνότητα, ευαισθησία και εσωτερική ένταση και αναδεικνύει τις λεπτές αποχρώσεις της κατάστασης που περιγράφει. Οι ιστορίες αυτές διακρίνονται επίσης από ιδιαίτερη ευρηματικότητα, διακειμενικότητα και ανανεώνουν τη θεματολογία της μικρής φόρμας. Με αφορμή κάποιο ιστορικό γεγονός, προσωπικές μνήμες, ένα τυχαίο περιστατικό ή την ενατένιση ενός έργου τέχνης, αναπτύσσονται σκέψεις και προβληματισμοί οι οποίοι ακροβατούν ανάμεσα στη μυθοπλασία και στο δοκίμιο. Συναίσθημα και στοχασμός βρίσκονται σε απόλυτη ισορροπία. Ο συγγραφέας, προσεγγίζοντας το θέμα του με ειρωνεία, με αυτοσαρκασμό αλλά και με τρυφερότητα, στοχάζεται πάνω στο εφήμερο, στην έννοια του χρόνου, στην αθανασία."
"Στην κατηγορία Διήγημα - Νουβέλα πλειοψήφησε το βιβλίο «Η αθανασία των σκύλων» του Κώστα Μαυρουδή (εκδόσεις Πόλις). Οι 70 σύντομες ιστορίες που απαρτίζουν το βιβλίο χαρακτηρίζονται από μια ποιητική γραφή που διαθέτει πυκνότητα, ευαισθησία και εσωτερική ένταση και αναδεικνύει τις λεπτές αποχρώσεις της κατάστασης που περιγράφει. Οι ιστορίες αυτές διακρίνονται επίσης από ιδιαίτερη ευρηματικότητα, διακειμενικότητα και ανανεώνουν τη θεματολογία της μικρής φόρμας. Με αφορμή κάποιο ιστορικό γεγονός, προσωπικές μνήμες, ένα τυχαίο περιστατικό ή την ενατένιση ενός έργου τέχνης, αναπτύσσονται σκέψεις και προβληματισμοί οι οποίοι ακροβατούν ανάμεσα στη μυθοπλασία και στο δοκίμιο. Συναίσθημα και στοχασμός βρίσκονται σε απόλυτη ισορροπία. Ο συγγραφέας, προσεγγίζοντας το θέμα του με ειρωνεία, με αυτοσαρκασμό αλλά και με τρυφερότητα, στοχάζεται πάνω στο εφήμερο, στην έννοια του χρόνου, στην αθανασία."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου