Τόμας Τρανστρόμερ (1931-2015)

Ο Tomas Transtromer (γενν. 1931) πέθανε πριν από τρεις μέρες. Σουηδός ποιητής. Ξεχωριστή φωνή, τεχνική των αιφνίδιων μεταφορών, γκρίζος και κατηφής λυρισμός, πρέπει όμως να τον ξαναδιαβάσω. Πολύ πρόσφατα βρήκα το βιβλίο του "Οι μνήμες με βλέπουν", εκδόσεις Σαιξπηρικόν. Σύντομα κείμενα μεγάλης λεπτότητας από την παιδική ηλικία. Γεγονότα, με δύναμη, χωρίς προσπάθεια εντυπωσιασμού. Ο πόλεμος, το διαζύγιο των γονιών, οι πρώτες χρονολογημένες μνήμες ("ο παππούς μου μιλούσε μια γλώσσα του 19ου αιώνα,πολλές εκφράσεις του θα φαίνονταν σήμερα εντυπωσιακά απαρχαιωμένες")

Ψάχνω τι υπογράμμισα στο διάβασμα, γιατί πιο εύκολα διαβάζω, είναι η αλήθεια, με δεμένα μάτια παρά με χέρι που δεν κρατά μολύβι.
"Μια σημαντική διαφορά ανάμεσα στη ζωή μου και τη ζωή των συμμαθητών μου ήταν ότι δεν είχα την ευκαιρία να μιλώ για τον μπαμπά μου. Οι περισσότεροι προέρχονταν από εργατικές οικογένειες όπου το διαζύγιο ήταν πολύ σπάνιο. Δεν ήθελα ποτέ να προσποιούμαι ότι υπήρχε κάτι παράξενο στην οικογενειακή μου κατάσταση. Άλλωστε είχα μπαμπά, ανεξάρτητα αν τον συναντούσα μια φορά το χρόνο, Χριστούγεννα συνήθως.[...]
Η δασκάλα είχε πει στην τάξη να μην με πειράζουν γιατί δεν είχα μπαμπά.
Αισθάνθηκα πανικό όταν το άκουσα, δεν ήμουν φυσιολογικός προφανώς [...] Αισθάνθηκα τον μεγάλο κίνδυνο να θεωρηθώ διαφορετικός".

(Απόδοση από τα σουηδικά: Βασίλης Παπαγεωργίου)