Ο στρατιώτης

Παραλειπόμενα των δύο αφιερωμάτων του ΔΕΝΤΡΟΥ
στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.

ΡΟΥΠΕΡΤ ΜΠΡΟΥΚ (1887-1915)

Ο στρατιώτης

Αν ποτέ πεθάνω, αυτό μονάχα να σκεφτείς για μένα:
'Οτι υπάρχει κάποια γωνιά σε ξένη γη
που δεν θα πάψει να 'ναι Αγγλία. Στο πλούσιο χώμα της
θα μένει μια ακόμα πιο πολύτιμη αθέατη σκόνη,
που στην Αγγλία είχε γεννηθεί, εκείνη τη σχημάτισε, την άσκησε,
έδωσε τα άνθη της να ερωτευτεί, δρόμους να περπατήσει,
σώμα αγγλικό, που αγγλικό αέρα είχε ανασάνει,
λουσμένο απ' τα ποτάμια κι απ' τον ήλιο μας.
Και σκέψου ακόμα, αυτή η καρδιά, γεμάτη καλοσύνη,
ένας παλμός στο αιώνιο πνεύμα πια,
επιστρέφει πάλι τις ιδέες που απ' την Αγγλία είχαν δοθεί.
Τους ήχους, τις εικόνες, τα ευτυχισμένα όνειρα.
Το γέλιο που διδάχτηκε από φίλους, και τη λεπτή ευγένεια
απ' τις ειρηνικές καρδιές, κάτω απ' του αγγλικού ουρανού τη στέγη.
Νοε-Δεκ. 1914

(Απόδοση: Κ.Μ.)

Στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο ο Μπρουκ επιστρατεύτηκε στο Πολεμικό Ναυτικό. Συμμετείχε στο εκστρατευτικό σώμα, που θα επιχειρούσε εναντίον των Τούρκων στην Καλλίπολη. Δεν πρόλαβε να πάρει μέρος στην καταστροφική για τους Άγγλους απόβαση, γιατί έπαθε σηψαιμία από τσίμπημα μολυσμένου κουνουπιού. Πέθανε το απόγευμα της 23ης Απριλίου 1915, σ’ ένα γαλλικό πλωτό νοσοκομείο, που ήταν αγκυροβολημένο στην Σκύρο. Τάφηκε στον ίσκιο μιας ελιάς, στα νοτιοδυτικά του νησιού.