Οδός Lentulus 52, Βέρνη

Πριν από χρόνια είχα αρχίσει να μαζεύω φωτογραφίες με παλιούς επισκέπτες της Βενετίας, οι οποίοι πόζαραν μπροστά στη συγκεκριμένη μεταλλική κολόνα. Το φανάρι βρίσκεται στην είσοδο του Αγίου Μάρκου. Για τους φωτογράφους και φωτογραφιζόμενους του Μεσοπολέμου ήταν το πιο συνηθισμένο σημείο. Αν ο φακός δεν έβλεπε την πρόσοψη του ναού και στρεφόταν κάπως προς τη θάλασσα, στο πλάνο έμπαινε, όπως συμβαίνει εδώ, και λίγο από το Παλάτι των Δόγηδων.

Είχα βρει αρκετές φωτογραφίες τής κολόνας με τα εκατοντάδες περιστέρια, ώσπου βαρέθηκα και εγκατέλειψα τη συλλογή. Σήμερα, σε ένα στενό στο Μοναστηράκι, ανακάλυψα μέσα σε σωρό χαρτιών τη συγκεκριμένη φωτογραφία. Εικονιζόμενοι είναι ένας πατέρας, ο κ. Κομιάνος αν διαβάζω σωστά, η σύζυγος και η κόρη τους (με άσπρο καλοκαιρινό φορεματάκι και ψάθινο καπέλο), πιθανόν κάτοικοι Ελβετίας. Πρόσεξα αμέσως την έκφραση και το βλέμμα του μικρού κοριτσιού που, αν το '31 είναι 12 έως 14 χρόνων, σήμερα φαίνεται δύσκολο να ζει. Κοιτάζει, όπως ο καθισμένος αυτόχθων χασομέρης πίσω τους, το φακό, δηλαδή βλέπει εμάς.

Είναι 20 Ιουνίου του '31, ένατος χρόνος με το φασιστικό ημερολόγιο, εικοστός μετά το Νομπέλ του Μαρκόνι. Επόμενος σταθμός τους, όπως αναφέρεται στο κείμενο, είναι η Stresa, συναρπαστικής ομορφιάς χωριό στις όχθες της Lago Maggiore (η λέξη "λίμνη" γραμμένη ανορθόγραφα). Οι παραλήπτες είναι Ελβετοί από τη Βέρνη (κατοικούν στην οδό Lentulus 52).

Βρήκα εύκολα το δρόμο στο Google Earth. Το νούμερο 52 είναι η πρώτη κατοικία δεξιά. Σκέπτομαι πως αν οι αποστολείς ήξεραν το δρόμο, η φωτογραφία του ίντερνετ οπωσδήποτε θα τους εντυπωσίαζε. Όχι ότι η αλλαγή δείχνει να είναι μεγάλη, αλλά πώς θα καταλάβαιναν έναν κόσμο κραυγαλέα φουτουριστικό, όπου η τεχνολογία παρωδεί σύνορα και αποστάσεις, έτσι που ανά πάσα στιγμή να βρίσκεσαι σε όποια γωνιά της Ελβετίας, ή όπου αλλού επιλέξεις; Και, κυρίως, πώς θα έβλεπαν ότι η ανύποπτη, προσωπική στιγμή τους στη Βενετία μπορούσε να διευρυνθεί τόσο, που να ταξιδεύει μετά απ' αυτούς, αήττητη απ' το χρόνο, ως ανάρτηση, μ' άλλα λόγια, ενός αγνώστου, που έχει μεταλλάξει με τα μέσα της εποχής του το ευάλωτο υλικό τού πλανόδιου σε αμετάκλητη ψηφιακή αθανασία;