Έχει πάντα ενδιαφέρον το σχόλιο που αφορά μιαν εικόνα. Είναι το στοίχημα, αν μπορεί να παρακολουθήσει και να αποδώσει ο λόγος την πρωτογενή, την ορατή σήμανση των παραστάσεων. Υπάρχουν όμως συχνά περιπτώσεις που δεν έχεις να προσθέσεις τίποτε. Κάθε «ανακάλυψή» σου είναι απόλυτα περιττή, καθότι πλεονάζει και δείχνει ασήμαντη. Εκεί σκόπιμο είναι να αφήσουμε αβοήθητο αυτό που συνέλαβε ο φακός μας. Δεν χρειάζεται καμιά λόγια μεσολάβηση.
Η εικόνα που προηγήθηκε έχει απαθανατιστεί μπροστά στην είσοδο των Μουσείων Ουφίτσι. Ο Άραβας πλανόδιος πουλούσε αναπαραγωγές ασήμαντων έργων. Πίσω του, αντίθετα, μια κολοσσιαία διαφημιστική αφίσα γνωστού πίνακα ήταν το κυρίαρχο σκηνικό τού χώρου. Δεν πρέπει, νομίζω, τίποτε να προσθέσω. Ούτε καν την απορία μου, αν αυτός που φτάνει από τα δεξιά (κρατά μια μικρή κάμερα και χαμογελά έχοντας προφανώς αντιληφθεί το θέμα) ετοιμάζεται να φτιάξει την ίδια φωτογραφία με μένα.
Την ίδια μέρα, την ίδια ώρα, οι βουδιστές μοναχοί βρίσκουν αξιοπερίεργο ή αξιομνημόνευτο τον άνδρα που κάθεται ακίνητος επί ώρες στη στοά του Μουσείου και θέλουν να φωτογραφηθούν μαζί του. Με άλλα λόγια, η Ανατολή ανακαλύπτει ιδιαιτερότητες της Δύσης. Συμπέρασμα: Και για τον εξωτισμό υπάρχει πάντα ένας άλλος εξωτισμός.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου