Η Μάρη Θεοδοσοπούλου δεν γράφει πια στο Βήμα κριτική βιβλίου. Σχολιάσαμε έγκαιρα, νομίζω, το γεγονός στις σελίδες του Δέντρου. Υπήρξε αμέσως ανταπόκριση, αν κρίνω από τις δύο επιστολές και μερικά τηλεφωνήματα που έγιναν και αφορούσαν την επισήμανσή μας. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η δημοσιευόμενη Κριτική έχασε μια πολύ σοβαρή πρόταση με τη συγκεκριμένη απουσία. Τα κείμενα της κριτικού είχαν εκείνο το στοιχείο που έδινε τον χαρακτήρα τού εμπεριστατωμένου και σοβαρού. Τελειώνοντας την ανάγνωσή τους γνώριζες το αντικείμενο, τι είναι, σε τι αφορά. Ο χαρακτήρας του βιβλίου είχε ξεδιπλωθεί μπροστά σου. Δεν είχες παρά να επαληθεύσεις το νόημα και το κριτήριο.
Μας είχε δοθεί η ευκαιρία από το Δέντρο, και μάλιστα από το editorial, να κρίνουμε (σε επίπεδο συμπεριφορών της κορυφής, κυρίως) το πάλαι ποτέ ένθετο του βιβλίου της συγκεκριμένης εφημερίδας. Δεν θα το επαναλάβω. Δεν έχει αυτόν το στόχο το σχόλιό μου. Σήμερα η επισήμανση είναι ότι η Θεοδοσοπούλου, με τη γραφή της, τις προσεγγίσεις της, την ώριμη αναγνωστική συνείδησή της, απουσιάζει από μιαν εφημερίδα μεγάλης κυκλοφορίας. Στο blog της, το ex libris, και στην κυριακάτικη Εποχή, μπορούμε προς το παρόν να παρακολουθούμε, όπως παλιά, ένα από τα λιγότερο φορτωμένα με ανώφελες αποσκευές πνεύμα, τη σχέση του με τα κείμενα και τον σχολιασμό τής εκδιδόμενης πνευματικότητας.
Μας είχε δοθεί η ευκαιρία από το Δέντρο, και μάλιστα από το editorial, να κρίνουμε (σε επίπεδο συμπεριφορών της κορυφής, κυρίως) το πάλαι ποτέ ένθετο του βιβλίου της συγκεκριμένης εφημερίδας. Δεν θα το επαναλάβω. Δεν έχει αυτόν το στόχο το σχόλιό μου. Σήμερα η επισήμανση είναι ότι η Θεοδοσοπούλου, με τη γραφή της, τις προσεγγίσεις της, την ώριμη αναγνωστική συνείδησή της, απουσιάζει από μιαν εφημερίδα μεγάλης κυκλοφορίας. Στο blog της, το ex libris, και στην κυριακάτικη Εποχή, μπορούμε προς το παρόν να παρακολουθούμε, όπως παλιά, ένα από τα λιγότερο φορτωμένα με ανώφελες αποσκευές πνεύμα, τη σχέση του με τα κείμενα και τον σχολιασμό τής εκδιδόμενης πνευματικότητας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου