Το βιβλίο θα μπορούσε να επιγράφεται: «Σε αναζήτηση του χαμένου χρόνου». Ο χρόνος είναι το θέμα του, η μνήμη το υλικό του. Αναζητάει ψήγματα ανά την Ευρώπη σε μέρη ήσυχα, από εκείνα όπου το τικ τακ του ρολογιού ακούγεται ευκρινέστερα. Λουτροπόλεις, εξοχές, βιβλία, μαθήματα. Και βέβαια οι τέσσερις εποχές κυκλικά εναλλάσσονται αδιάκοπα. Γράφει: Συχνά ο χρόνος, σαν παλιά ανάγνωση, κάνει τα γεγονότα συγκεχυμένα,σχεδόν αφαιρέσεις, δεν ξέρεις ακριβώς πού ανήκουν: Υπάρχουν στίχοι μεγάλης δύναμης («κωδωνοκρουσίες άπληστες για χώρο εισέβαλαν στο σπίτι»), παλιά πορτρέτα («όπου σαν την κατάνυξη λάμπει μοναχική η μπριγιαντίνη μέχρι σήμερα») και ένας χαρακτηρισμός της άνοιξης: τη γιγαντοαφίσα αυτή της χλωροφύλλης την πομπώδη διαφήμιση του μέλλοντος Ο γνωστός ποιητής (πολλοί τον ξέρουν και σαν εκδότη του «Δέντρου») προσθέτει στα ώριμα ποιητικά του έργα («Το δάνειο του χρόνου», 1989, «Επίσκεψη σε γέροντα με άνοια», 2001) άλλον έναν κρίκο που επεξεργάζεται ακόμα λεπτομερέστερα το αιώνιο θέμα του χρόνου και της μνήμης.
