1914. Ο Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος στον κινηματογράφο. ΤΟ ΔΕΝΤΡΟ 199-200.
Ο σκηνοθέτης Yves Boisset βασίζεται στο βιβλίο του Αlain skoff "Το παντελόνι". Πραγματεύεται την ιστορία ενός στρατιώτη, νεαρού οικογενειάρχη, που τουφεκίζεται προς παραδειγματισμό επειδή αρνείται να φορέσει ένα παντελόνι που του υπέδειξαν και που ήταν λερωμένο με αίμα.Οι εκετελεσθέντες του Α΄Πολέμου (ΤΟ ΔΕΝΤΡΟ φιλοξενεί διασωθείσα αλληλογραφία μεταξύ μελλοθανάτων και των αγαπημένων τους προσώπων) βρήκαν στον κινηματογράφο έναν μείζονος σημασίας φορέα μνήμης, ο οποίος συνέβαλε κι αυτός ουσιαστικά στην πληροφόρηση και την έναρξη δημόσιου διαλόγου στις εμπλεκόμενες χώρες
Τα γεγονότα είναι δραματικά και απάνθρωπα. Ο Α΄Πόλεμος φέρνει στην επιφάνεια ιδέες και εικόνες ξεχασμένες. Μια βία ανατριχιαστική και άσκοπη. Θυσίες ανθρώπινου δυναμικού και πολιτισμικού πλούτου αιώνων. Πολλοί μιλούν για έναν εμφύλιο μεταξύ των ευρωπαικών λαών. Η ιδέα του εμφυλίου φωτίζει χρήσιμα το ομοσπονδιακό απώτατο μέλλον μιας ηπείρου, που δυο φορές ξεπέρασε τα χειρότερα όριά της.Μ' αυτές τις σελίδες, οι γενιές που λόγω ηλικίας έχουν διαβάσει ελάχιστα για τον 20ό αιώνα σίγουρα θα αιφνιδιαστούν και θα τρομάξουν.
Όλοι μετά την εμπειρία των δύο πολέμων είχαν ελπίσει πως η σύγκλιση κοινών αξιών (και συμφερόντων) θα γεφυρώνει διαρκώς στο μέλλον το χάσμα των εθνικισμών, ότι, οπωσδήποτε, με καθυστέρηση αιώνων, το παλιό ευρωπαικό όραμα που εμφανίστηκε με δειλά βήματα ως συγκεκριμένη πρόταση στον ψυχρό πόλεμο θα προχωρήσει. Σήμερα στην Ευρώπη ο ακραίος πολιτικός λόγος ισχυροποιείται, αλλά ο εφιάλτης του 20ού αιώνα είναι εικόνα και ηθική δύναμη που η επιρροή της μπορεί να αφήσει στην άκρη ενδοστρεφείς εμμονές και μεταιστορικά αντανακλαστικά. Τώρα που μιλάμε, χιλιάδες χιλιάδων δημοσιεύσεων και συζητήσεων γίνονται με θέμα το '14 στα μίντια της Ευρώπης. Οι δυσειδαιμονίες, οι πρωτογενείς αφοσιώσεις και τα εξαρτημένα αντανακλαστικά έχουν τη δύναμη που έχουν στις μάζες, αλλά ελάχιστη σημασία για το καλλιεργημένο μέλλον.
Ο σκηνοθέτης Yves Boisset βασίζεται στο βιβλίο του Αlain skoff "Το παντελόνι". Πραγματεύεται την ιστορία ενός στρατιώτη, νεαρού οικογενειάρχη, που τουφεκίζεται προς παραδειγματισμό επειδή αρνείται να φορέσει ένα παντελόνι που του υπέδειξαν και που ήταν λερωμένο με αίμα.Οι εκετελεσθέντες του Α΄Πολέμου (ΤΟ ΔΕΝΤΡΟ φιλοξενεί διασωθείσα αλληλογραφία μεταξύ μελλοθανάτων και των αγαπημένων τους προσώπων) βρήκαν στον κινηματογράφο έναν μείζονος σημασίας φορέα μνήμης, ο οποίος συνέβαλε κι αυτός ουσιαστικά στην πληροφόρηση και την έναρξη δημόσιου διαλόγου στις εμπλεκόμενες χώρες
Τα γεγονότα είναι δραματικά και απάνθρωπα. Ο Α΄Πόλεμος φέρνει στην επιφάνεια ιδέες και εικόνες ξεχασμένες. Μια βία ανατριχιαστική και άσκοπη. Θυσίες ανθρώπινου δυναμικού και πολιτισμικού πλούτου αιώνων. Πολλοί μιλούν για έναν εμφύλιο μεταξύ των ευρωπαικών λαών. Η ιδέα του εμφυλίου φωτίζει χρήσιμα το ομοσπονδιακό απώτατο μέλλον μιας ηπείρου, που δυο φορές ξεπέρασε τα χειρότερα όριά της.Μ' αυτές τις σελίδες, οι γενιές που λόγω ηλικίας έχουν διαβάσει ελάχιστα για τον 20ό αιώνα σίγουρα θα αιφνιδιαστούν και θα τρομάξουν.
Όλοι μετά την εμπειρία των δύο πολέμων είχαν ελπίσει πως η σύγκλιση κοινών αξιών (και συμφερόντων) θα γεφυρώνει διαρκώς στο μέλλον το χάσμα των εθνικισμών, ότι, οπωσδήποτε, με καθυστέρηση αιώνων, το παλιό ευρωπαικό όραμα που εμφανίστηκε με δειλά βήματα ως συγκεκριμένη πρόταση στον ψυχρό πόλεμο θα προχωρήσει. Σήμερα στην Ευρώπη ο ακραίος πολιτικός λόγος ισχυροποιείται, αλλά ο εφιάλτης του 20ού αιώνα είναι εικόνα και ηθική δύναμη που η επιρροή της μπορεί να αφήσει στην άκρη ενδοστρεφείς εμμονές και μεταιστορικά αντανακλαστικά. Τώρα που μιλάμε, χιλιάδες χιλιάδων δημοσιεύσεων και συζητήσεων γίνονται με θέμα το '14 στα μίντια της Ευρώπης. Οι δυσειδαιμονίες, οι πρωτογενείς αφοσιώσεις και τα εξαρτημένα αντανακλαστικά έχουν τη δύναμη που έχουν στις μάζες, αλλά ελάχιστη σημασία για το καλλιεργημένο μέλλον.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου