1914

Το "1914" ετοιμάζεται για το προσεχές ΔΕΝΤΡΟ. Η ύλη έχει κλείσει, όπως λέμε. Καθόμαστε και κάνουμε διορθώσεις και επιμέλειες με τον Τάσο Γουδέλη, σ' ένα Starbucks στα Ιλίσια. Συχνά σταματούμε σε ένα κείμενο, σε μια εντυπωσιακή λεπτομέρεια. Κοίτα, μου λέει ο Τ., διαβάζοντας το Ημερολόγιο του Ρόμπερτ Μούζιλ: "Αύγουστος 1914: Άνθρωποι πέφτουν στις ράγες του τρένου γιατί δεν τους άφησαν να πάνε στο μέτωπο".[ ...]. Πιο κάτω: "Ένας ψηλός άνδρας που κλείνει τα είκοσι, αρχίζει ξαφνικά να κραυγάζει: Ακίνητοι, όλοι ακίνητοι. Κουνάει στον αέρα το μπαστούνι του. Τα μάτια του έχουν έκφραση τρελού. Οι ψυχωτικοί είναι στο στοιχείο τους. Τώρα απολαμβάνουν τη ζωή".

"Δυο σελίδες μετά, το Ημερολόγιο της Βιργινίας Λόβελινγκ, μιας Ολλανδής, στην κατεχόμενη από τους Γερμανούς Γάνδη. "Αύριο πρέπει να εξολοθρευτούν όλα τα περιστέρια. Θεωρείται βέβαιο ότι χρησιμοποιούνται για κατασκοπεία.".
Κυριακή, 18 Ιουλίου: "Θα περίμενε κανείς το γενικό επίπεδο παιδείας [των Γερμανών] να είναι υψηλό λόγω της υποχρεωτικής τους εκπαιδεύσεως. Φαίνεται εδώ έστειλαν εξαιρέσεις.

Η φωτογραφία προέρχεται από το "Ζιλ και Τζιμ" του Φρανσουά Τριφό, ιστορία ενός Γάλλου και ενός Γερμανού που αναφέρεται σ' εκείνη τη χρονική περίοδο.