Τρίτη 10 Απριλίου 2012

Aestheticism




Βιλιέ ντε λιλ Αντάμ: «Να ζήσουμε; Μα αυτό θα το κάνουν οι υπηρέτες μας». Ιδού μια χαρακτηριστική φράση του πιο ακραιφνούς Αισθητισμού, που θεωρεί κάθε πρακτική κίνηση, ακόμα και τη ζωή, δεύτερης τάξεως γεγονός. Που θεωρεί, ακόμα, ότι η μόνη αξία για τον αισθητικό άνθρωπο είναι εκείνο που πλησιάζεται αποκλειστικά εν πνεύματι τέχνης. Διαβάζοντας σήμερα το πρωί τον «Γύρο του κόσμου σε 80 ημέρες», ανακάλυψα μιαν ανάλογη σκέψη του Ιουλίου Βερν. Η ομοιότητα είναι εντυπωσιακή, η φράση το ίδιο χαριτωμένη στην σαρκαστική υπερβολή της. Ο κύριος Φογκ, έχοντας ξεκινήσει από το Παρίσι, έφτασε στο Σουέζ στις 9 Οκτωβρίου. «Ζήτησε να του φέρουν να φάει στην καμπίνα του. Ούτε καν πέρασε απ' το μυαλό του να δει την πόλη. Ήταν από τους Άγγλους εκείνους που στέλνουν τον υπηρέτη τους να δει εξ ονόματός τους τις χώρες απ' όπου εκείνοι περνούσαν».


Δεν υπάρχουν σχόλια: