Δευτέρα 5 Ιουλίου 2010

Το νέο τεύχος του Δέντρου

-

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΑΓΓΕΛΑΚΗ-ΡΟΥΚ: Παράλληλη ανάγνωση ποίησης [σελ. 9] ΤΕΛΛΟΣ ΑΓΡΑΣ: Ο Καρυωτάκης και οι Σάτιρες [σελ. 12] ΚΟΥΛΑ ΑΔΑΛΟΓΛΟΥ: Απόπειρες αισιοδοξίας και η σάτιρα... [σελ. 16] ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΑΡΜΑΟΣ: «Ήρωες Χρόνοι» [σελ. 20] ΓΙΩΡΓΟΣ ΒΑΡΘΑΛΙΤΗΣ: Ο δαιμονισμένος αρλεκίνος [σελ. 29] ΚΩΣΤΑΣ ΒΟΥΛΓΑΡΗΣ: Αγαπητέ Βύρωνα Λεοντάρη [σελ. 33] ΚΩΣΤΑΣ ΓΕΩΡΓΟΥΣΟΠΟΥΛΟΣ: Ενεπλάκη στη δημόσια σάτιρα [σελ. 41] ΓΕΩΡΓΙΑ ΔΑΛΚΟΥ: Ο Κώστας Καρυωτάκης ενώπιον των ορίων... [σελ. 44] Κ. Θ. ΔΗΜΑΡΑΣ: Κ. Γ. Καρυωτάκης [σελ. 49] ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΔΗΜΗΡΟΥΛΗΣ: Ο Καρυωτάκης στον βωμό του Σεφέρη [σελ. 53] ΓΙΩΡΓΟΣ Χ. ΘΕΟΧΑΡΗΣ: Ο Κ. Γ. Καρυωτάκης στο περιοδικό Ελλaς το 1913 [σελ. 63] ΒΙΚΤΩΡ ΙΒΑΝΟΒΙΤΣ: Παραναγνώσεις σε κλίμακα λευκού [σελ. 67] ΠΑΝΟΣ ΚΑΡΑΒΙΑΣ: Η πορεία [σελ. 75] ΠΑΝΟΣ ΚΑΡΑΒΙΑΣ: Ο Καρυωτάκης [σελ. 79] ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΑΒΙΔΑΣ: Καρυωτάκης, ειρωνεία, σήμερα [σελ. 83] ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΟΚΟΡΗΣ: Ο Κ. Γ. Καρυωτάκης ως πρόδρομος... [σελ. 87] ΒΑΣΙΛΗΣ ΛΕΤΣΙΟΣ: Ένα ποιητικό «ξεπροβόδισμα» [σελ. 91] ΤΙΜΟΣ ΜΑΛΑΝΟΣ: Είναι ποιητής ο Καρυωτάκης; [σελ. 96] ΘΑΝΑΣΗΣ ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟΣ: Η ποιητική της οδύνης [σελ. 99] Ι. Μ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Εξάρσεις και υφέσεις [σελ. 105] ΘΕΟΔΟΣΗΣ ΠΥΛΑΡΙΝΟΣ: Ίδιοι άνθρωποι, άλλες εποχές... [σελ. 110] ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΡΑΥΤΟΠΟΥΛΟΣ: Κριτικές πιστολιές [σελ. 114] ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΡΟΖΑΝΗΣ: Ένα ποίημα σε παρένθεση [σελ. 122] ΑΛΕΞΗΣ ΣΤΑΜΑΤΗΣ: Ο λυσσαλέος περίπατος ενός ποιητή [σελ. 126] ΣΥΜΕΩΝ Γρ. ΣΤΑΜΠΟΥΛΟΥ: Ο Καρυωτάκης και η πα­λινωδία... [σελ. 130] • ΚΩΣΤΑΣ ΣΤΕΡΓΙΟΠΟΥΛΟΣ: Ο Καρυω­τάκης, μαρτυρία και διαμαρτυρία [σελ. 134] ΜΑΝΟΣ ΣΤΕΦΑΝΙΔΗΣ: Οι αυτόχειρες και οι φίλοι τους [σελ. 138] ΕΛΛΗ ΦΙΛΟΚΥΠΡΟΥ: Η ποίηση του Καρυωτάκη στη σκιά των ωρών [σελ. 142] ΚΩΣΤΑΣ ΧΑΤΖΗΑΝΤΩΝΙΟΥ: Από τον Ζιλ Λαφόργκ στον Τ. Σ. Έλιοτ... [σελ. 148] ΛΙΤΣΑ ΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΥ: Ρομαντική ανάγνωση [σελ. 153] ΘΑΝΑΣΗΣ ΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ: Ένας «γραφιάς» στα Ηλύσια Πεδία [σελ. 157] ΤΑΣΟΣ ΨΑΡΡΑΣ: Η χυδαία πράξη... [σελ. 161] ΧΑΡΗΣ ΨΑΡΡΑΣ: Η επίταση του σαρκασμού [σελ. 175] ΦΕΪΣΜΠΟΥΚ [σελ. 181] ΑΝΑΓΝΩΣΕΙΣ [σελ. 187] ΤΑ ΦΥΛΛΑ [σελ. 201]

12 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Καλή επιτυχία στο τεύχος, κύριε Μαυρουδή. Θα το δούμε.

Ιωάννα

Ανώνυμος είπε...

Αγόρασα το τεύχος από την "Πολιτεία". Είδα πως μειώσατε την τιμή. Το ήξερα, γιατί το είχατε ανακοινώσει, αλλά θα μπορούσε να είναι μια πιο γενναία έκπτωση. Θα το εκτιμούσε το αγοραστικό κοινό αυτόν τον καιρό. Τα κείμενα φαίνονται καλά. Πρόλαβα να διαβάσω δυο τρία. Το γνώστό συμπέρασμα. Όσα δεν είναι σχολαστικά έχουν δροσιά και αναγνωσιμότητα. Το κείμενο του Δημηρούλη κατά του Βαγενά υποθέτω πως ανοίγει καινούργιο (βαρετό) διάλογο. Εσείς τουλάχιστον δεν τους βαρεθήκατε; Η καινούργια στήλη (Φέισ Μπουκ) είναι ευρηματική και ευχάριστη. Να έχετε δύναμη για την ποιότητα που μας δίνετε.
ΥΓ. Θέλω από καιρό να σας φέρω μεταφράσεις μιας ελβετίδας πεζογράφου. Σας ενδιαφέρει;

Ιωάννα

Ανώνυμος είπε...

Vrika to minyma. Efharisto. ki ego ap' tin plevra mou efhomai "Kali epityhia", giati tora ti hriazeste.

R.Psyhogios

Ανώνυμος είπε...

Διαβασα και το κείμενο του σκηνοθέτη του "Καρυωτάκη", Τάσου Ψαρά. Πολύ αστυνομικό, βρε παιδί μου. Πολλή έρευνα, στην Πρέβεζα στην Αθήνα, εφημερίδες εποχής, συγγενείς, επιστολές, ΚΚΕ, οι απεργίες.... Δηλαδή δεν ήταν γνωστά αυτά τα πράγματα; Πάντως καλογραμμένο κείμενο.

Θα λείψουμε οικογενειακώς για 15 ημέρες.

Καλημέρα σας

Ιωάννα

Ανώνυμος είπε...

Αν δεν το ξέρετε, να σας πω ότι το τεύχος σας είναι θαυμάσιο! Το CD με την απαγγελία του Λογοθέτη απογοητευτικό.
Ίσως χρειαζόταν ένας άλλος ηθοποιός.

Αναγνώστης εκ Πατρών

Ανώνυμος είπε...

Ο Πάολο πέρασε από τη σελίδα σας

Π.Φ.

Ανώνυμος είπε...

...και να προσθέσω στο χθεσινό μου σχόλιο. Γιατί αυτή η μανία των περιοδικών στο ντοκουμέντο; Δεν αρκεί ο πλούτος των κειμένων, πρέπει να υπάρχει το δέλεαρ μιας γνωστής φωνής;

εκ Πατρών

Παπαδήμας Σ. είπε...

Συγχαρητήρια για το τεύχος.
Σ.Π.

Ανώνυμος είπε...

Πρότασή μου είναι να φιλοξενείτε περισσότερα δημιουργικά κείμενα. Δεν είναι δύσκολο να ακολουθούν την ύλη των αφιερωμάτων.

Gaetano

Ανώνυμος είπε...

pos paei o Karyotakis, paidia; Apo poliseis ginetai tipote; Dyskoli i agora.

Ouragos

Ανώνυμος είπε...

Τελείωσα το διάβασμα του τεύχους. Εξαιρετικά κείμενα μαζί με ανθολογία μετρίων. Ευτυχώς υπερτρρούν κατα κράτος τα πρώτα. Δείτε για παράδειγμα το κείμενο του νεαρού Χ. Ψαρά σε σύγκριση με τoν φλύαρο και αδιάφορο λόγο των Κ.Βούλγαρη και Δ.Δημηρούλη. Η απάντηση είναι(έτσι μου είχατε πει κάποτε) ότι δεν μπορεί παρά να συνυπάρχουν οι ποιότητες και οι προυποθέσεις των συνεργατών.Η απάντηση στην απάντηση λέει ότι επιλέγουμε τους συνεργάτες

φιλικά

Gaetano

Ανώνυμος είπε...

Ένα βασικό κείμενο στην πρόσληψη του Καρυωτάκη ήταν εκείνο του Τέλλου Άγρα. Έπρεπε να υπάρχει ολόκληρο, αν και είναι μεγάλο. Αυτή είναι μια παρατήρηση. Εκείνο το μακρυνάρι του Βούλγαρη, τι αυτιστικό κείμενο. Γιατί τόσες σελίδες; Ποιον ενδιαφέρει φιλολογικά;
Σε γενικές γραμμές ακούγονται ενδιαφέροντα πράγματα. Ισχύει όμως πάντα αναπόφευκτα το ερώτημα: Είμαστε σίγουροι πως δεν έχουμε εξαντλήσει τα τόσο παλια θέματα;

Α.Μ.