Τετάρτη 21 Απριλίου 2010

Περιεχόμενα τεύχους Νο 171-172

-
T0 ΔΕΝΤΡΟ που κυκλοφορεί (Νο 171-172) περιέχει τα κείμενα που ακολουθούν:

ΤΖΟΡΝΤΑΝΟ ΜΠΡΟΥΝΟ: Περί μαγείας • ΑΔΟΛΦΟΣ ΦΟΝ ΜΕΝΤΣΕΛ: Φρειδερίκος ο Μεγάλος και Ιωάννης... • ΜΟΛΙΕΡΟΣ: Αμφιτρύων • ΒΟΛΤΕΡΟΣ: Για τη συμφορά τής Λισσαβόνας • ΓΙΟΧΑΝ ΒΟΛΦΓΚΑΝΓΚ ΦΟΝ ΓΚΕΤΕ: Ταξίδι στην Ιταλία • ΙΤΑΛΟ ΣΒΕΒΟ: Η συνείδηση του Ζήνωνα • ΣΑΡΛΟΤ ΜΙΟΥ: Μonsieur qui passe • ΙΒΑΝ ΜΠΟΥΝΙΝ: Η ζωή τού Αρσένιεφ • ΖΙΛΙΕΝ ΓΚΡΙΝ: Η Αμερική μου • ΝΤΕΪΒΙΝΤ Χ. ΛΟΡΕΝΣ: Κετζαλκοάτλ· το πλουμιστό ερπετό • ΟΡΛΑΝΤΟ ΜΠΑΡΟΝΕ: Διάλογοι Μπόρχες-Σάμπατο • ΤΣΕΣΛΑΒ ΜΙΛΟΣ: Δύο ποιήματα • ΑΛΝΤΟ ΠΕΛΕΓΚΡΙΝΙ: Ποίηση ονομάζεται οτιδήποτε... • Όταν έχεις κάποιες πολιτικές ιδέες, πρέπει να αγωνίζεσαι γι’ αυτές [απόσπασμα συνέντευξης με τον Λ. Ντάρελ με τον Μ. Αλίν] • ΡΕΪΜΟΝ ΚΕΝΟ: Κλέος πενιχρόν • ΙΤΑΛΟ ΚΑΛΒΙΝΟ: Ποιος έριξε τη νάρκη στη θάλασσα; • ΙΡΕΝ ΝΕΜΙΡΟΒΣΚΙ: Κλονισμός ενός γάμου • ΜΑΡΣΕΛ ΠΡΟΥΣΤ: Αναζητώντας το χαμένο χρόνο • ΓΚΙΓΕΡΜΟ ΑΡΙΑΓΑ: Μαβί τελεσίγραφο • ΖΟΡΖ ΡΟΝΤΕΝ­ΜΠΑΧ: Μπριζ, η νεκρή • ΓΚΕΟΡΓΚ ΤΡΑΚΛ: Όνειρο και συσκότιση του νου • ΤΖΑΝ ΜΟΡΙΣ: Ο τρόπος τού Βενετσιάνου • ΕΔΟΥΑΡΔΟ ΓΚΑΛΕΑΝΟ: Οι λίγοι και οι όλοι • ΣΑΧΡΙΑΡ ΜΑΝΤΑΝΙΠΟΥΡ: Λογοκρίνοντας μια ιρανική ερωτική ιστορία • ΒΙΚΤΟΡ ΦΡΑΝΚΛ: Η αναζήτηση του νοήματος • ΕΝΡΙΚΕ ΒΙΛΑ-ΜΑΤΑΣ: Η εξαφάνιση του υποκειμένου • ΡΕΪΝΑΛΝΤΟ ΜΟΝΤΕΡΟ: Οι επισκέψεις τού Εμίλιο • ΝΤΡΑΓΚΑΝ ΒΕΛΙΚΙΤΣ: Ρωσικό παράθυρο • ΤΖΟΝ ΜΠΕΡΓΚΕΡ: Από το Α στο Χ, μια ιστορία σε γράμματα • ΝΤΡΙΣ ΣΡΑΪΜΠΙ: Είδα, διάβασα, άκουσα. Αναμνήσεις • ΜΙΣΕΛ ΦΕΪΜΠΕΡ: Σε χαιρετώ, Ναταλία • ΜΠΕΡΝΑΡ ΚΙΡΙΝΙ: Κάποιοι συγγραφείς, όλοι τους νεκροί • ΡΟΛΑΝ ΜΠΑΡΤ: Τετράδια από το ταξίδι στην Κίνα • ΟΥΙΛΙΑΜ Τ. ΒΟΛΜΑΝ: Όπους 40 • ΡΟΜΠΕΡ ΜΠΡΕΣΟΝ: Σημειώσεις για τον κινηματογράφο • Η γενιά μας γοητεύθηκε από τα κείμενα [Μιλούν οι: Άν. Παπασταύρου, Ανδρ. Παππάς, Κ. Παλαιολόγος, Π. Πούλος και Μ. Φραγκόπουλος]



2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Τα έχουμε διαβάσειειειειει. Ένα από τα πιο αυστηρά στις επιλογές του τεύχη σας, κατά την γνώμη μου.
Επίτρεψέμου να σου πώ ότι στο δίσκο που κυκλοφορεί με το εν λόγω τεύχος η απαγγελία της Καρυοφυλλιάς Καραμπέτη που διαβάζει Σίλβια Πλαθ ακούγεται κάπως δραματική. Τουλάχιστον στ' αυτιά μου, Κώστα.Το συζητούσαμε με τη Μαργαρίτα που το άκουσε. Προτιμά λεει το κουλ ύφος του Καφετζόπουλου.

Κατερίνα Ε. Κανδηλώρου

Ανώνυμος είπε...

Μήπως τα ποιήματα της Πλάθ είναι όντως δραματικά και ζητούν αυτή την ερμηνεία; Καλό είναι να προσέξουμε τι ακούμε και τι αποδίδεται από τον ηθοποιό.
Κανδήλη Ε. Κατερινιώτου