Καβάφη Αμφι-ποιήματα

Αναφέρει ο Μαλάνος ότι κάποτε ο δημοσιογράφος Απόστολος Λεοντής περιέγραφε σε μια ανδρική ομήγυρη, στο "Εντευκτήριο των Γραμμάτων" της Αλεξάνδρειας, κάπως εκφραστικά τα σωματικά χαρίσματα κάποιων γυναικών. Ενώ η περιγραφή είχε προχωρήσει, κάποια στιγμή παρεμβαίνει ο Καβάφης εξιταρισμένος και λέει."Πάψε Λεοντή, με αηδιάζεις". Η αηδία του ποιητή θα μπορούσε να οφείλεται: α) στο αντικείμενο της περιγραφής, καθόσον του ποιητή "άλλα ζητά η ψυχή του, γι' άλλα κλαίει". Ή/και β) στον τρόπο περιγραφής. Έχει εύστοχα λεχθεί ότι gentleman είναι κάποιος που περιγράφει μια εντυπωσιακή γυναίκα χωρίς να χρησιμοποιεί...τα χέρια του.. Και ο Λεοντής φαίνεται δεν ήταν [...]

Είναι η πρώτη παράγραφος από τη συνεργασία του Χ.Ε. Μαραβέλια (ΤΟ ΔΕΝΤΡΟ, 193-194). Το κείμενο, με πολλά παραδείγματα, αναφέρεται στη δυνατότητα, ή όχι, να αναγνωριστεί η ερωτική κλίση του ποιητή μόνο μέσα από τα ερωτικά του ποιήματα, χωρίς τη συνδρομή δηλ. αυτού που ξέρουμε.

"Μόλις θυμούμαι πια τα μάτια. Ήταν, θαρρώ, μαβιά....
Α, ναι, μαβιά. Ένα σαπφείρινο μαβί."

"Μια ανάμνηση", σχολιάζει ο δοκιμιογράφος, "που δεν δίνει το φύλο του άλλου προσώπου, αυτονομημένη απ' τον δημιουργό της.

Κι ακόμα πώς μεταφράστηκαν κρίσιμοι στίχοι των αμφι-ποιημάτων σε ξένες γλώσσες, όπου το "εκείνος" ή το "εκείνη" λείπουν και δεν μπορούν να παραληφθούν από το ρήμα;