Τα παράσημα

Καταβροχθίζω την "Ελευθερία" της 14ης Οκτωβρίου του 1960, και αποφασίζω να μοιραστώ ένα μέρος των πρωτοσέλιδων γεγονότων. Αρχίζει στην Τουρκία η δίκη του προέδρου Τζελάλ Μπαγιαρ και του πρωθυπουργού Μεντερές, που "κυβέρνησαν μέσα εις πρωτοφανή κραιπάλην παρανομίας, εγκλήματος και κατασωτεύσεως του δημοσίου χρήματος". Όπως θυμούνται οι παλαιότεροι, και οι δύο κατέληξαν στην αγχόνη. Στο ίδιο φύλλο, ο Μ. Πλωρίτης μιλά για τα δάνεια του Σέξπιρ στον «Έμπορο της Βενετίας», από θρησκευτικούς, και μη, μεσαιωνικούς συγγραφείς. Περιγράφονται θυελλώδη επεισόδια στη Βουλή, όταν ο βουλευτής της ΕΔΑ Μπριλάκης "εγκαλεί τον υπουργό Αμύνης για συνεργασία με δοσιλόγους" (υπόθεση Μέρτεν). 

Ακόμη, στη Θεσσαλονίκη: " Πρωτοφανές σκάνδαλον, φοιτηταί αντιγράφουν εις τας εξετάσεις με την βοήθειαν κρυφού ραδιοπομπού". Στα τραμ της Κατάνης (Σικελία) καθιερώνονται ξεχωριστά δρομολόγια για γυναίκες, διότι "οι συνταξιδιώτες άνδρες τις θωπεύουν και ζητούν να τους ορίσουν ερωτικάς συναντήσεις". Κάποιος αμερικανός επιστήμων εκθέτει την επαναστατική θεωρία του για τον καρκίνο, που θεωρεί "ηλεκτρονική φυσική εκδήλωση και όχι βιολογικόν φαινόμενον". Επιλέγω όμως να αναρτήσω φωτογραφημένη την ιστορία του Μεξικανού Ραυμόντο Περουγκάρες, διότι είναι η πλέον κατάλληλη στην κατήφεια των ημερών. Επί πλέον αφορά ιστορίες αισθηματικών παθών και προβάλλει με τον πλέον ιδιότυπο τρόπο τη σπανιότερη ανθρώπινη αρετή, την ευγνωμοσύνη.