ΜΝΗΜΗ Χ.Δ.

O παλιός μου φίλος Χαρίλαος Δενδρινός πέθανε, απ' ό,τι έμαθα, πριν από πέντε χρόνια. Ήταν αγιογράφος. Δεν είχε κανέναν συγγενή. Ζούσε μόνος κάπου στην Μαυρομιχάλη και εργαζόταν σε ένα «εργαστήριο» στην Πλάκα. Για την απόσταση από το σπίτι του μέχρι εκεί (με το μπαστούνι του, μέσα απ' το Κολωνάκι, πάντα) χρειαζόταν πολλές ώρες, γιατί, ως παλιός Αθηναίος, συναντούσε γνωστούς, ηλικιωμένους και μοναχικούς, με τους οποίους εξαντλούσε στο πόδι τα θέματα που άνοιγε. Μιλούσε όμως και με αγνώστους, αλλοδαπούς κυρίως, στους οποίους απευθυνόταν με κάποιο πρόσχημα, μιλώντας τέλεια αγγλικά. 

Έτσι, στις εκλογές του 1977 νομίζω, ξύπνησε, ετοιμάστηκε, και βγήκε στο δρόμο με κατεύθυνση το εκλογικό τμήμα. Όταν μάθαμε ότι δεν ψήφισε (τον είχαμε πείσει για εκείνο που μας ενδιέφερε, τον είχαμε πάρει και στη συγκέντρωση), απορήσαμε. Ο λόγος που επικαλέστηκε ήταν πως δεν πρόλαβε ανοιχτό το εκλογικό τμήμα. Κατονόμασε ποιες κυρίες είδε στο δρόμο, ήξερε ποιον υποψήφιο θα υποστήριζαν και μας ανακοίνωσε, θυμάμαι, κάθε λεπτομέρεια της γεμάτης καθυστερήσεις διαδρομής. Αναρτώ την εικόνα τού Τρότσκι, διότι ο Χαρίλαος του έμοιαζε πολύ, με το μπαστούνι, τα μικρά συρμάτινα γυαλιά και το μυτερό μούσι. Μόνο τα μαλλιά του ήταν σγουρά και πυκνότερα. Δεν έχω, δυστυχώς, δική του φωτογραφία.