Είναι συγκινητικό. Εμείς θα φύγουμε αύριο αλλά τουλάχιστον θα μείνουν οι φωνές μας να δονούν τον αέρα. Μελλοντικέ ακροατή, εσύ που θα ακούσεις αυτή τη φωνή έπειτα από χρόνια όταν εμείς δεν θα υπάρχουμε πλέον, θυμήσου τα αστέρια που θα έρθουν μετά από μας και τη μεγάλη πεδιάδα (verrano le stelle a toccare sulla larga pianura la terra)
Ποιός είμαι; είμαι ο άνεμος που σφυρίζει μέσα από ξεχαρβαλωμένα παράθυρα, αυτός που θα με βρει τελικά, θα αναφωνήσει όπως ο αποσβολωμένος εξερευνητής Stanley στα βάθη της σκοτεινής αφρικανικής ζούγκλας: Dr Livinston i pressume? είσαστε λοιπόν στ` αλήθεια ο Δρ. Λίβινγκστον; Nαι ο στίχος είναι του Παβέζε. Lavorare stanca. Aπό το μακρινό 1936. O Μουσολίνι ήταν ήδη στην Αιθιοπία και οι κάμποι της Καστίλλης είχαν αρχίσει να πλημμυρίζουν από τη λάσπη των νεκρών.
Κώστα, λίγο ρετρό μου φαίνεται αυτό. Ο Καβάφης διαβάζει Καβάφη, ο Σεφέρης διαβάζει Σεφέρη. Με τις βιντεοκάμερες να πουλιώνται στην τιμή ενός κινητού, να, ο Μαυρουδής διαβάζει Μαυρουδή, αυτός είναι,τον έχω δει στην τηλεόραση. Τα παραγλωσσικά στοιχεία προσθέτουν πάντα στο λόγο, δεν αφαιρούν, απλά ο Καβάφης και ο Σεφέρης δεν είχαν αυτή τη δυνατότητα. Η εγγραφή σε φιλμ είναι απείρως πιο δύσκολη υπόθεση από ότι η εγγραφή σε κάμερα. Αλλά, Κώστα, τι το έχουμε το blog; Μπορείς να αναρτήσεις ένα δείγμα, έστω και μόνο ηχητικό. Την επόμενη φορά που θα συναντηθούμε θα σε πάρω με το κινητό μου, έχει ενσωματωμένη κάμερα, παίρνει όχι μόνο φωτογραφίες αλλά και βίντεο. Θα ήθελα να μου διαβάσεις ένα απόσπασμα από τη Στενογραφία, ξέρεις ποιο, να το αναρτήσω στο blog μου, ή μάλλον καλύτερα στο δικό σου.
5 σχόλια:
Είναι συγκινητικό. Εμείς θα φύγουμε αύριο αλλά τουλάχιστον θα μείνουν οι φωνές μας να δονούν τον αέρα. Μελλοντικέ ακροατή, εσύ που θα ακούσεις αυτή τη φωνή έπειτα από χρόνια όταν εμείς δεν θα υπάρχουμε πλέον, θυμήσου τα αστέρια που θα έρθουν μετά από μας και τη μεγάλη πεδιάδα (verrano le stelle a toccare sulla larga pianura la terra)
Ανώνυμε, κρύβεις (ή αποκαλύπτεις) έναν ποιητή. Ποιος είσαι;
Κώστας Μαυρουδής
Είναι στίχος από πόίημα του Παβέζε;
Ποιός είμαι; είμαι ο άνεμος που σφυρίζει μέσα από ξεχαρβαλωμένα παράθυρα, αυτός που θα με βρει τελικά, θα αναφωνήσει όπως ο αποσβολωμένος εξερευνητής Stanley στα βάθη της σκοτεινής αφρικανικής ζούγκλας: Dr Livinston i pressume? είσαστε λοιπόν στ` αλήθεια ο Δρ. Λίβινγκστον;
Nαι ο στίχος είναι του Παβέζε. Lavorare stanca. Aπό το μακρινό 1936. O Μουσολίνι ήταν ήδη στην Αιθιοπία και οι κάμποι της Καστίλλης είχαν αρχίσει να πλημμυρίζουν από τη λάσπη των νεκρών.
Κώστα, λίγο ρετρό μου φαίνεται αυτό. Ο Καβάφης διαβάζει Καβάφη, ο Σεφέρης διαβάζει Σεφέρη. Με τις βιντεοκάμερες να πουλιώνται στην τιμή ενός κινητού, να, ο Μαυρουδής διαβάζει Μαυρουδή, αυτός είναι,τον έχω δει στην τηλεόραση. Τα παραγλωσσικά στοιχεία προσθέτουν πάντα στο λόγο, δεν αφαιρούν, απλά ο Καβάφης και ο Σεφέρης δεν είχαν αυτή τη δυνατότητα. Η εγγραφή σε φιλμ είναι απείρως πιο δύσκολη υπόθεση από ότι η εγγραφή σε κάμερα. Αλλά, Κώστα, τι το έχουμε το blog; Μπορείς να αναρτήσεις ένα δείγμα, έστω και μόνο ηχητικό. Την επόμενη φορά που θα συναντηθούμε θα σε πάρω με το κινητό μου, έχει ενσωματωμένη κάμερα, παίρνει όχι μόνο φωτογραφίες αλλά και βίντεο. Θα ήθελα να μου διαβάσεις ένα απόσπασμα από τη Στενογραφία, ξέρεις ποιο, να το αναρτήσω στο blog μου, ή μάλλον καλύτερα στο δικό σου.
Δημοσίευση σχολίου